ΑΠΟΒΟΛΗ ΕΜΒΡΥΟΥ

                                                               ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Είναι συχνή η αποβολή πρώτου τριμήνου;

Η αποβολή πρώτου τριμήνου αποτελεί τη συχνότερη επιπλοκή της κυήσεως και συμβαίνει στο 75% των γυναικών που συλλαμβάνουν. Η συντριπτική πλειοψηφία των αποβολών (50% περίπου) παραμένουν κλινικώς μη-αναγνωρίσιμες δεδομένου ότι συμβαίνουν πολύ πρώιμα δηλ. λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της κανονικής εμμήνου ρύσεως. Ένα ποσοστό 15-20% των κυήσεων αναγνωρίζονται κλινικώς ως ‘’αυτόματες’’ αποβολές είτε σε μικρό ποσοστό ως εξωμήτριες κυήσεις.

Τι είναι η καθ’ έξιν αποβολές;

Καθ΄ έξιν θεωρούνται 3 ή περισσότερες συνεχόμενες αποβολές. Το 5% περίπου των  γυναικών που προσπαθούν να συλλάβουν εμφανίζουν 2 συνεχόμενες αποβολές ενώ ποσοστό 1 % περίπου εμφανίζει 3 ή περισσότερες συνεχόμενες αποβολές.

 Ποια είναι τα αίτια των αποβολών;

Τα συχνότερα αίτια αποβολών φαίνονται στον επόμενο πίνακα. 

 ΑΙΤΙΑ ΑΠΟΒΟΛΩΝ ΚΥΗΜΑΤΟΣ

 Μορφολογικές ανωμαλίες μήτρας

         Διαφράγματα   Μονόκερος – δίκερος μήτρα

           Πολύποδες       Λειομυώματα      Συμφύσεις  

 Χρωμοσωμικές ανωμαλίες ζευγαριού ή εμβρύου

 Λοιμώξεις

         Ιογενείς          Μικροβιακές

 Ανοσολογικά αίτια

 Ενδοκρινικές διαταραχές

         Σακχαρώδης διαβήτης        Υποθυρεοειδισμός

 Θρομβοφιλία 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μπορεί να συνυπάρχουν περισσότερα από ένα αίτια αποβολών;

Μπορεί να συνυπάρχουν δύο ή περισσότερα αίτια αποβολών και για το λόγο αυτό η διερεύνηση δεν θα πρέπει να σταματάει όταν εντοπισθεί ένα από τα πιθανά αίτια. Για παράδειγμα μπορεί να εντοπισθεί κάποια χρωμοσωμική ανωμαλία και να συνυπάρχει και λοίμωξη ενδομητρίου (φθαρτού) από ιούς ή/και μικρόβια με αποτέλεσμα άνευ διάγνωσης και αντιμετώπισης να επαναληφθεί   αποβολή κυήσεως στο μέλλον.

Ποιες λοιμώξεις μπορούν να συμβάλλουν στην πρόκληση αποβολής.

Στην πρόκληση αποβολής  μπορούν να συμβάλλουν τόσο ιογενείς όσο και μικροβιακές λοιμώξεις. Από τους ιούς ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν οι ερπητοϊοί και ειδικότερα οι ιοί του απλού έρπητα (HSV1,2), ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV) και ο ιός Epstein-Barr (EBV). Από τα μικρόβια τα σπουδαιότερα είναι τα χλαμύδια (chlamydia trachomatis), και τα μυκοπλάσματα.

Πόσο συχνά ανιχνεύονται ερπητοϊοί σε υλικό αποβολής;

Συμφώνα με δική μας δημοσιευμένη μελέτη οι ιοί του απλού έρπητα (HSV) απαντώνται σε υλικό αποβολής πρώτου τριμήνου σε ποσοστό 43 % περίπου. Ο κυτταρομεγαλοϊός και ο Epstein-Barr ανιχνεύονται επίσης συχνά.

 Σε ποια κύτταρα εντοπίζονται οι ερπητοϊοί σε υλικά αποβολής;

Οι ερπητοϊοί (HSV και CMV) εντοπίζονται στα κύτταρα του πλακούντα και ειδικότερα σε  κύτταρα των χοριακών λαχνών και σε διάμεσα τροφοβλαστικά κύτταρα. Εντοπίζονται επίσης και σε κύτταρα του φθαρτού της μήτρας (Ενότητα εικόνων, αποβολή εμβρύου: εικόνες 2-4).

Η παρουσία ερπητοϊών στο ενδομήτριο θα προκαλέσει οπωσδήποτε αποβολή;

 Η ύπαρξη ερπητικής λοίμωξης στο ενδομήτριο δεν σημαίνει ότι θα γίνει απαραίτητα αποβολή. Εξάλλου ερπητοϊοί μπορούν να ανιχνευθούν σε ποσοστό 16,7% φυσιολογικών κυήσεων πρώτου τριμήνου. Το αν θα επέλθει αποβολή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως: Η έκταση της ερπητικής λοίμωξης, η εντόπιση της εγγύς της θέσης εμφύτευσης, ο χρόνος και ο βαθμός της αναζωπύρωσης της λοίμωξης, ο βαθμός της ανοσοκαταστολής κατά την διάρκεια του πρώτου τριμήνου και η πιθανή συνύπαρξη σοβαρού ψυχολογικού stress, και τέλος η συνύπαρξη και άλλων ιογενών / μικροβιακών παραγόντων ή άλλων παθολογικών καταστάσεων.  

Πως μπορούν να προκαλέσουν αποβολή οι ερπητοϊοί;

Ο μηχανισμός όμως αποβολής είναι σχετικά πολύπλοκος και διαφέρει  σε κάθε άτομο λόγω του διαφορετικου προφίλ οσον αφορά το αμυντικό του σύστημα, το είδος και η ποικιλία του παθολογικού φορτίου και  το ψυχολογικό υπόβαθρο. Θα μπορούσαμε γενικά να πούμε ότι ελαφρά μείωση των μηχανισμών κυτταρικής ανοσίας που συμβαίνει κατά το πρώτο τρίμηνο στα πλαίσια της προστασίας του εμβρυϊκού ημιαλομοσχεύματος από τους μηχανισμούς απορρίψεως, πιθανότατα ευνοεί την αναζωπύρωση της ερπητικής  λοίμωξης. Η αναζωπύρωση αυτή έχει ως συνέπεια την ενεργοποίηση κυτταροκινών και κυττάρων ΝΚ (CD57) και άλλων μηχανισμών, τα οποία προκαλούν νέκρωση και αποβολή του κυήματος.  Ο ίδιος μηχανισμός ενεργεί πιθανότατα και σε χλαμυδιακή λοιμωξη. Στην ενότητα των εικόνων (Αποβολή εμβρύου, εικόνα 1) μπορείτε να δείτε συνοπτικά το μοντέλο της αποβολής από ερπητική λοίμωξη.  

Πως μπορεί να γίνει η προληπτική εξέταση ιών και μικροβίων που εμπλέκονται σε αποβολές.

Ο πιο απλός τρόπος ελέγχου είναι ο ιστός περιόδου. Το αποβαλλόμενο κατά την έμμηνο ρύση ενδομήτριο μπορεί, μετά από ειδικό καθαρισμό, να ελεγχθεί με PCR για ιούς και μικρόβια. Προληπτικός έλεγχος μπορεί να γίνει επίσης με βιοψία ενδομητρίου (Pipelle), εναιώρημα τραχηλικών κυττάρων ή έλεγχο ανδρικού σπέρματος.

Ποιος είναι σκοπός του ελέγχου των ιών και μικροβίων;

Ο σκοπός είναι ο εντοπισμός των παθογόνων παραγόντων και  η μείωση ή εξαφάνιση των παραγόντων αυτών με κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση του ζευγαριού. Έτσι λειτουργούμε συνηγορητικά στην προσπάθεια του γυναικείου οργανισμού, που εκτός των άλλων, με την περίοδο φροντίζει για την καθαρότητα του εσωτερικού της μήτρας ούτως ώστε αν συμβεί κύηση και εμφύτευση να μην εκτεθεί το κύημα σε υψηλή συγκέντρωση παθογόνων.

Με ποιο τρόπο βοηθάει η θεραπεία;

Η θεραπεία συμβάλλει:

1) Στη μείωση του φορτίου των ιών και μικροβίων και επομένως βελτίωση της καθαρότητος του ενδομητρίου αλλά και του σπέρματος

2) Στη μείωση της μεταφοράς φορτίων μεταξύ των συντρόφων.

3) Στην ανακούφιση του αμυντικού συστήματος από τη μείωση των παθολογικών φορτίων.

4) Στη βελτίωση της συνολικής υγείας των συντρόφων καθότι οι περισσότεροι των παραγόντων αυτών (πχ ερπητοϊοί,  χλαμύδια) ευρίσκονται και σε άλλα όργανα του σώματος.    

Βιβλιογραφία

1) Kapranos N, Kotronias D. Detection of herpes simplex virus in first trimester pregnancy loss using molecular techniques. In Vivo 2009, 23: 839-842.

2) Ν. Καπράνος, Δ. Κοτρονιάς. Λοιμώξεις γεννητικού συστήματος από ερπητοϊούς, HPV και χλαμύδια. Βαγιωνάκης, Αθήνα 2008.

3) N. Kapranos,  E. Petrakou, C. Anastasiadou and D. Kotronias. Detection of herpes simplex virus, cytomegalovirus and Epstein-Barr virus in semen of men attending  an infertility clinic. Fertil Steril 79(suppl): 1566-70, 2003.

4) Kotronias D, Kapranos N. Detection of Herpes simplex virus DNA in human spermatozoa by in situ  hybridization technique. In vivo 12: 391-394, 1998.

5) El Borai N, Inoue M, Lefevre C, Naumova EN, Sato B and Yamamura M: Detection of herpes simplex virus DNA in semen and menstrual blood of individuals attending an infertility clinic. J Obstetr Gynaecol Res 23: 17-24, 1997.

6) Brown S: Miscarriage and its associations: Semin Reprod Med 26: 391-400, 2008.

7) Bujko M, Sulovic V, Zivanovic V, Dotlic R, Bardic I. Herpes simplex virus infection in women with previous spontaneous abortion. J Perinat Med 1988, 16:193-6.

8)Robb JA, Benirschke K, Barmeyer R. Intrauterine latent herpes simplex virus infection: I. Spontaneous abortion. Hum Pathol 1986, 17:1196-209.

9) Gonik B, Loftin KC, Tan NS and Crump J: Immune modulation of natural killer cell cytotoxicity against herpes infected target cells in pregnancy. Am J Reprod Immunol 24: 95-98, 1990.

 

Πληροφορίες μπορείτε να βρείτε επίσης στις παρακάτω ηλεκτρονικές διευθύνσεις:

http://www.hygeia.gr/page.aspx?p_id=452